|
Metin adında küçük bir çocuk varmış. Aklı fikri yaramazlıktaymış. Birgün annesinin bağırıp, çağırmasından bıkmış usanmış. Sonunda kaçmaya karar vermiş.
Gece pencereyi açıp zemin kattaki evlerinden kaçmış. Evlerinin ilerlerinde olan Yıldız Parkı’na gitmiş. Sabah olunca birden apartman komşuları Hikmet Hanım geliyormuş.
”Aaaa!!!! burada ne işin var yavrucuğum ?”. Hiç annemden izin alıp biraz hava almaya geldim.”İyi. Bende seni böyle bavullan görünce evden kaçtın zannettim.
Yaşlılık işte, hadi sana iyi günler.” Sizede Hikmet Teyze.
Şimdi ne yapacağım ??? En iyisi salıncaklara binmek.Birden Metin’in önünde bir kız belirmiş. Kız senin adın ne diye sormuş.Benim adım Metin.Ya seninkisi ne ? Özge demiş.Metin’le Özge arkadaş
olmuşlar.Metin gece dayanamıyormuş, çünkü hava çok soğukmuş. Bavulundan battaniyesini çıkarmış üstüne örtmüş.Yine sabah olmuş Metin’in parkta karnı ağrımaya başlamış. Sonunda eve dönmeye karar vermiş.
Annesinin ona haklı olarak
kızdığını anlamış. Apartmanlarının önüne gelmiş. Evinin zilini çalmış. Annesi kapıyı açmış. Neredeydin sen ?. Yıldız Parkındaydım. Allahtan baban evde yok. Ayvalık’a iş için 2 haftalığına gitti. Eğer burada olsaydı maf olurdun. Anne varya Yıldız Parkında Hikmet teyzeyi gördüm selam söyledi. İyi bir daha görürsen selam söyle. Az sonra birden kapı çalmış. Birde ne görsünler. Metin’in babası kapıda. Metin çok korkmuş. Ya unutmamışsa. Ama bana hiç birşey söylememiş. Bababım Ayvalık’taki işi yatmış. O anda bababım en iyi arkadaşı rahatsızlanmış. Geçen akşam ziyaretine gittik. Durumu kötüymüş ama atlatacakmış. Metin babasının ona kızmaması üzerine bir daha yaramazlık yapmamaya söz vermiş ve çok iyi bir çocuk olmuş.
|
